அதன்பிறகு அவனைப் பற்றி அவளிடம் பேசவில்லை. அதோடு, அவளின் முகத்தில் கவலை, கண்ணீர், கோபம், பயம் என்று எதுவும் இல்லாததும் அவனை அமையாக்கிற்று. பரிமளா கடைக்குப் போக வேண்டும் என்றதும், கூடவே சென்று தேவையான ப...
வீடு வந்த ராதா மனதாலும் உடலாலும் மிகவுமே களைத்துப் போயிருந்தாள். அன்னையின் விசாரிப்புகளுக்குப் பதில் சொன்னாலும், அவளின் சிந்தனை முழுக்க மோகனனிலேயே நின்றது. பயணக்களை போகத் தலைக்கு அள்ளி முழுகி, எடுத்து...
மஞ்சுவை முன்னால் அனுப்பிவிட்டுத் தன் நடையின் வேகத்தைக் குறைத்தாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே மோகனனும் பின் தங்கினான். “என்ன? வேற ஏதும் வேணுமா?” “இல்ல… அது… எனக்கு உங்கட ஃபோனை பாக்கோணும்.” “ஏன்?” அவள் ...
சற்றுத் தூரத்தில் அவளுக்கு முதுகைக் காட்டிக்கொண்டு நின்றவனின் விறைத்த தேகம் கோபத்தைச் சொல்லிற்று. அதற்கு அவள் என்ன செய்ய? இருந்தும், யாரையும் தேவையற்று நோகடிக்க விரும்பாத ராதாவுக்கு ஏனோ நெஞ்சைப் பிசைந...
சந்திரமதி அருகில் அவளுக்கும் ஒரு நாற்காலியை இழுத்துப்போட்டான் நிலன். அவள் அமர்ந்ததும் அவளருகில் தானும் அமர்ந்துகொண்டு, “தொடங்கலாம் அப்பப்பா.” என்றான் நிலன். சக்திவேலரால் தொடங்கவே முடியவில்லை. இளவஞ்சிய...
இந்த ஒரு மாதத்தில் ஓரளவுக்குத் தேறியிருந்தார் பாலகுமாரன். இப்போதும் அவரைப் பார்த்துவிட்டால் ஏனடா இன்னும் உயிரோடு இருக்கிறோம் என்று நினைக்கிற அளவில் வார்த்தைகளை விசமாக வீசிவிடுவார் ஜானகி. அன்றைய நாள் ம...
மீண்டும் நிமிர்ந்து அவனைப் பார்வையால் வெட்டிவிட்டு, “தம்புள்ள ராஜமகா விகாரைக்குப் போறம் போல மஞ்சு.” என்றாள், அவனுக்குக் கேட்கட்டும் என்றே. மோகனனின் உதட்டு முறுவல் விரிந்தது. “உண்மையாவா அண்ணா?” துள்ளிக...
கொழும்பில் தன்னுடைய அலுவல்களைப் பார்த்தாலும் அவளின் நீர் திரையிட்ட விழிகளே மோகனனின் நினைவில் நின்று அலைக்கழித்தன. அழைத்து, எப்படி இருக்கிறாய் என்று கேட்போமா என்று பலமுறை நினைத்துவிட்டான். அதிகப்படியாக...
‘உண்மைதானா?’ என்று கேட்பதுபோல் சில நொடிகள் அவளையே அவன் பார்க்கவும் அவளுக்கு வியர்க்கும் போலிருந்தது. வேகமாக ஜன்னலின் புறம் திரும்பிக்கொண்டாள். “இன்னும் அரை மணித்தியாலத்தில வவுனியாவுக்குப் போயிடுவம். அ...
அன்று வெள்ளிக்கிழமை. யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து கண்டிக்குச் செல்வதற்கு ஆறு தொடக்கம் ஏழு மணித்தியாலங்கள் பிடிக்கும் என்பதில், மாலை மூன்று மணிபோல் மஞ்சுவையும் ராதாவையும் ஏற்றிக்கொண்டு புறப்பட்டான் மோகனன். கா...
