அங்கே தாயைக் கண்டதும், “ம்மா…” என்று அவள் தாயிடம் தாவ, அதனாலோ என்னவோ, “பாப்ஸ், நான் இவாவை எப்பிடிக் கூப்பிட?” என்று திடீரென்று கேட்டான் டெனிஷ். யாமினிக்குள் திரும்பவும் ரயில் தடதடக்கத் தொடங்கிற்று! ‘ச...
“அதுதான் ஆன்ட்டி, இண்டைக்கே கொழும்புக்குப் போவம் எண்டு இருக்கிறன்.” என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்த விக்ரமின் குரலில் நினைவுகள் கலைய, ‘இண்டைக்கேவா’ என்று யாமினி அதிர்ந்தாள். கொழும்பில்தான் இனி வாசம் என்று ச...
அவளிடம் நெருங்கி, அவளைத் தன்னோடு சாய்த்துக்கொண்டான். “சும்மா சும்மா தொட்டதுக்கும் கலங்கிக் கண்ணீர் வடிக்கிறேல்ல. உன்ன யாருக்காவது பிடிக்காமப் போகுமா? அதுவும் அவன் சின்னப்பிள்ள. அவன் சின்னதா மறுப்பக் க...
கோவிலில் வைத்து மிக எளிமையாக யாமினியின் கழுத்தில் தாலி கட்டினான் விக்ரம். அசோக்கின் குடும்பம், அவர்களின் சொந்தம், அயலட்டை மனிதர்கள் என்று நெருக்கமானவர்கள் மட்டுமே அங்கே வந்திருந்தாலும் யாமினி நிறைவாய்...
‘அதானே! இதில் கல்யாணம் வரை வந்தாச்சு.’ அவள் குழம்ப, “எனக்கு முன்னால இருக்கிற நீதான் நீ. நீ இப்ப பாக்கிற நான்தான் நான். இப்போதைக்கு இது போதும். போகப் போக எல்லாம் தானாத் தெரிய வரும், சரியா. எல்லாத்துக்க...
ஏதும் வைரசோ என்று அவள் பயப்பட அப்படி எதுவும் இல்லை என்று வைத்தியசாலையில் வைத்தியர் சொன்னதில் ஆறுதல் கொண்டாள் யாமினி. ஓரளவுக்குக் காய்ச்சல் இறங்கியதும் பயப்பட ஒன்றுமில்லை என்று அன்று மாலையே வீட்டுக்கு ...
அத்தியாயம் 7 விக்ரமுக்கு ஆத்திரம்தான் வந்தது. ‘நம்புறாள் இல்லையே. நானும்தானே அவள நம்பி என்ர மகன விடப்போறன். அதையேன் அவள் யோசிக்கேல்ல.’ மனத்தாங்கலில் குமுறியது அவன் இதயம். அங்கிருந்து புறப்பட்ட வேகத்து...
“இப்பிடி ஒரு முடிவா நிக்காத விக்ரம். தப்பித்தவறி கல்யாணம் நடக்காட்டி நீ வேற தேடுற ஆளும் இல்ல.” நண்பனை அறிந்தவன் பதறிப்போய்ச் சொன்னான். “நடக்காட்டித்தானே?” அசோக்குக்கு இருந்த பதற்றம் அவனுக்குச் சற்றுமி...
விக்ரமும் யாமினியும் கோவிலிலிருந்து வீட்டுக்கு வந்துகொண்டிருந்தனர். இருவருக்குமிடையே அமைதி. எப்போதும் போலச் சந்தனாவை தன் இடுப்பில் அடித்திருந்தாள் யாமினி. பிள்ளையைத் தா என்று கேட்டும் அவனிடம் கொடுக்கவ...
அத்தியாயம் 5 அப்படியே அமர்ந்துவிட்டாள் யாமினி. சற்று நேரத்துக்கு எதையும் சிந்திக்கவே முடியவில்லை. அவன் வந்தது, கேட்டது, போனது எல்லாம் உண்மையா பொய்யா என்றே தெரியாமல் இருந்தது. பொய்யாக இருக்கக் கூடாதா எ...
